Biatlon

je termin kojim se označava sport koji se sastoji od dvije kombinovane discipline. Najčešće se koristi da se označi zimski sport koji kombinuje „cross-country“ skijaško trčanje i gađanje iz puške.

Postoji i ljetnja varijanta koja kombinuje gađanje sa trčanjem kao i ona koja kombinuje gađanje sa trčanjem na roler-skijama.

Istorija

Sport vodi porijeklo iz obuke norveških vojnika. Prvo poznato takmičenje je zabilježe 1767 među graničnim patrolama.
Pod imenom „vojnička patrola“ , kombinacija skijaškog trčanja i pucanja je prvi put takmičarski izvedena na Zimskim olimpijskim igrama 1924, a zatim kao demonstracija 928, 1936, 1947, ali nije dobio status Olimpijskog sporta, obzirom da su postojale nesuglasice o pravilima.

Prvo svjetsko prvenstvo u biatlonu održalo se 1958 u Austriji, a 1960 je postao stalni sport na ZOI 1992 u Albertvilu, po prvi put su se i žene takmičile.

Pravila
Ukratko, biatlonsko takmičenje se sastoji od trčanja na skijama i koje je ispresjecano gađanjem u 2 ili 4 navrata, pola iz ležećeg a pola iz stojećeg položaja. Zavisno od rezultata gađanja, takmičarima se dodaju kaznene sekunde ili moraju trčati kazneni krug, za svaku od promašenih meta. Kao i u svim trkama, za pobjedu je potrebno najkraće vrijeme.

Svako gađanje ima 5 meta koje je potrebno pogoditi, svaka promašena meta, zavisno od discipline, „donosi“:

kazneni krug – dodatno trčanje na 150m.
dodavanje vremena
dodatno pucanje

Biatlon dopušta trčanje bilo kojom tehnikom, što znači da se u pravilu koristi slobodni stil, koji je najbrži. Nije dopuštena druga oprema osim skija i štapova. Minimalna dužina skija je visina takmičara umanjena za 4cm.

Takmičari nose, na ramenima, svo vrijeme trke pušku težine 3,5kg. Puška je malog kalibra i koristi municiju .22 LR i ručno se repetira.Razdaljina do mete je 50m ili 164 stope. 

Mete su kružnog oblika i ima ih 5. Kada se gađa iz ležećeg stava, meta je prečnika 45mm ili 1,7 cola, a iz stojećeg stava 115mm ili 4,5 cola.

Međutim gađanje se odvija na istoj meti tako što se prilikom gađanja iz ležećeg stava unutrašnji krug, manjeg prečnika, fizički odvaja (uvlači) i jedino je on tada aktivan, dok se za gađanje u stojećem stavu krugovi spoje.