Tango

Tango je naziv za latinoamerički ples. Po nekim teorijama tango je afričkog porijekla. Takođe se smatra da je iz Španije prenijet u Argentinu. 

Većina smatra da je nastao u Buenos Ajresu odakle je krenuo u osvajanje svijeta. Pojavio se na prelasku iz 19. u 20. vijek i razvijao se u više smjerova.

U Brazilu se plesala habanera, ples sličan tangu, da bi se zatim razvila milonga – prethodnik današnjeg tanga. U isto vrijeme se plesao u getoima Buenos Ajresa pod nazivom “baila con corte”.

Ples milonga je bio izrazito erotičan sa karakterističnim pokretima glavom i ramenima. Kada je početkom 20. vijeka milonga prenijet u salone i teatre visokog društva Brazila, mijenjaju mu ime u tango, jer je milonga bio ples na lošem glasu i to ime je previše podsjećalo na prigradska naselja.

U Evropi se pojavio u 20. veku, najprije u Parizu, dok u Londonu još uvek nije bio prihvaćen zbog previše erotike u svom karakteru. Godine 1922. tango u cijelom svijetu proslavlja Rudolf Valentino (Rudolph Valentino).

Ritam tanga je iscjepkan i dinamičan. Karakteristični su energični pokreti. Prepun jakih emocija, pored osnovne priče o odnosu između muškarca i žene, u svom najsavršenijem obliku tango govori o životu i smrti. Danas se često karakteriše frazom “tužna misao koja se pleše”.

Biti u Argentini, a ne zaplesati bio bi ozbiljan grijeh. Tradicionalni ples nema zacrtane korake. To je ples bez riječi u kojem muškarac vodi korake koje želi da plesačica izvede.

Tango – to je zagrljaj.